برق گرفتگی صنایع فولاد ایران
کاهش تولید بستگی به ساعت کارکرد کارخانه‌ها به طور استاندارد و ساعت قطعی برق دارد. از کارخانه به کارخانه دیگر این روند متفاوت است. ممکن است کارخانه فولادی دو شیفت کار کند، قطعی برق تأثیری که می‌گذارد در شیفت‌های کاری است. ممکن است کارخانه‌ای سه شیفت کار کند و مسلماً افت تولید متفاوتی خواهد داشت. در نتیجه میزان قطعی برق به صورت عمومی قابل محاسبه نیست. باید هر کارخانه به صورت خاص بررسی شود. فولاد و آلومینیوم و آهن‌اسفنجی به حجم قابل توجهی از برق نیاز دارند. شاهد هستیم که تولید فولاد در سال گذشته کاهش یافته و مشابه تولید سال 1399 بوده است. تولید زیر 30 میلیون تن نشان‌دهنده کمبود برق و گاز است.
به گزارش مرکز اطلاع رسانی روابط عمومی شرکت کران فولاد؛ کیوان جعفری طهرانی، کارشناس ارشد صنعت فولاد، ضمن بیان مطلب فوق، در خصوص جایگاه جهانی فولاد ایران خاطرنشان کرد: ما همچنان دهم جهان هستیم، اما این خطر وجود دارد که با سرعت پیشرفت ویتنام، در سه سال آینده ایران را پشت سر گذاشته و ایران یک پله عقب بیفتد. برخی که متخصص هم هستند، انتقاد کردند که برترین بودن در صنعت فولاد جایی ندارد. این ادعا درست نیست، چون رتبه‌بندی در همه جا مهم است. چطور رتبه‌بندی دانشگاه‌ها و تولید خودروساز‌ها مهم است، میزان تولید فولاد مهم نیست؟ توسعه صنعت فولاد نشان‌دهنده توسعه یافتگی یک کشور است. از آن مهم‌تر افزایش مصرف سرانه فولاد است که بر رشد توسعه یافتگی کشور اثر می‌گذارد.
وی ادامه داد: ما در رابطه با قیمت تمام شده محصولات تولیدی قابلیت رقابت‌پذیری نداریم و در بازار صادراتی هم تا حد زیادی این قابلیت را از دست داده‌ایم. فراموش نکنیم قیمت تمام شده پایین، یکی از اصول اساسی رقابت اقتصادی است. مخالف صحبت عده‌ای هستم که می‌گویند اشتباه است که مرز‌ها باز شود و هرگونه محصول تولیدی به قیمت پایین‌تری وارد شود. این افراد معتقدند این اتفاق به صنایع ضربه سنگینی می‌زند و باعث بیکاری مضاعف می‌شود. ولی واقعیت چیز دیگری است. برای مصرف‌کننده نهایی، قیمت تمام شده پایین ضمن حفظ کیفیت بالا مهم است. اگر فرد بداند که با محصول وارداتی خارجی می‌تواند ساختمان خود را ارزان‌تر تمام کند، با وجود اینکه مشابه ایرانی ولی با قیمت بالاتر و کیفیت پایین‌تر موجود است، ترجیحا از محصول وارداتی استفاده می‌کند. یکی از راه حل‌های ما کاهش قیمت تمام شده با رفع ناترازی انرژی است. اگرچه اخیرا به صنایع اجازه واردات برق از کشورهای همسایه داده شده است، ولی این اقدام باعث افزایش هزینه‌های تولید می‌شود. هرچند برخی مدعی‌اند که این کار بیشتر از قطعی برق برایشان صرفه اقتصادی دارد.
طهرانی در خصوص ناترازی انرژی افزود: ما انرژی زیادی در شبکه برق از دست می‌دهیم. هدررفت گاز در خطوط لوله انتقال شهری از آن بدتر بوده و حدود 25 درصد است. در کشورهای جهان اول، عمدتاً از برق برای سرمایش و گرمایش استفاده می‌کنند و دیگر برایشان صرفه ندارد که به نقاط دوردست گازرسانی شود. در مورد برق هم تکنولوژی‌های جدیدی که در صنعت فولاد وجود دارد مصرف برق کمتری دارند و باید به فکر باشیم که به تدریج و به دور از هیجان، تکنولوژی‌های فولاد کشور را به روزرسانی کنیم.
وی در پایان عنوان کرد: علاوه بر نیروگاه‌های تجدید پذیر، نیروگاه‌های سیکل ترکیبی توسط شرکت‌های فولادی تاسیس شده‌اند هر چند در پیک مصرف برق نیز این شرکت‌ها را وادار به انتقال برق به شبکه سراسری کرده‌اند و همچنان این شرکت‌ها از برق بی‌بهره مانده‌اند. نیروگاه خورشیدی به صورت پراکنده در پروژه‌های مختلف فولادی‌سازی کشور می‌تواند تأثیرگذار باشد و تا حدی کسری برق را جبران کند. هزینه تولید برق توسط نیروگاه خورشیدی نسبت به روش‌های دیگر، پایین‌تر است، اما وسعت زیادی می‌خواهد و اگر بخواهیم 26 هزار مگاوات ناترازی را جبران کنیم، به تنهایی از طریق نیروگاه‌های خورشیدی ممکن نیست.